Gisteravond is in Pathé Vlissingen de Zeeuwse boekenprijs uitgereikt aan Mario Molegraaf voor ‘Opperhuidmens’, zijn biografie over Hans Warren. Uit het juryrapport: “Een intiem literair meesterwerk. Soms pijnlijk, altijd eerlijk.” En ook “De hoofdpersoon is zó Zeeuws, zó geworteld in dit landschap, zó gevormd door licht, lucht en getij.”
Juryvoorzitter Hugo de Jonge maakte de winnaar bekend tijdens de opening van de Week van het Zeeuwse Boek.
Zie ook: PZC nieuwsbericht.
Zie ook: Omroep Zeeland.
Hoe de schrijftafel van Hans Warren bij ons terechtkwam, een reportage op weblog Tzum
‘Zouden jullie de schrijftafel van Hans Warren willen hebben?’
Deze onverwachte vraag kregen we bij de borrel na afloop van de uitzending met Theodor Holman in de OBA op 13 november jl.. Daarin had Mario Molegraaf gesproken over zijn biografie Opperhuidmens; acteur Wim van der Grijn las gedichten voor en Franca Treur en Eric vertelden over de betekenis van Warrens Geheim dagboek in hun leven.
Of we er wel plek voor hadden? Zijzelf niet meer.
Iris, de ex-vrouw van Mario, appte ons de maten en een foto: lengte 1.22, diepte 57, hoogte 75. Al waren de maten het dubbele geweest, het maakte ons niet uit. Een klassiek Engels bureau op wieltjes, met vijf diepe laden, een blad met leren inleg. Waarschijnlijk, zo vertelde Mario ons, rond 1980 aangeschaft. Ook de stoel mocht mee. Allemaal als dank voor ons Warren-onderzoek en de Hans Warrenwebsite die we nu ruim 23 jaar beheren.
Binnen een week regelden we een koerier. Op vrijdag 22 november reisden we vanaf station Amsterdam-Zuid naar Wassenaar, met iets lekkers en een cadeautje. Harde wind, veel regen, geen gelukkige omstandigheden voor een verhuizing. Iris haalde ons op vanaf het station. Bij thuiskomst, ze woont sinds een kleine maand in een mooi nieuwbouwappartement, aten we slagroomgebak. In afwachting van de koerier verpakten we de meubelstukken alvast in bubbeltjesplastic.
De koerier bleek een Arabische jongen met een Griekse naam. Donkere ogen, lange wimpers. Volgens Iris zou Warren meteen voor hem gevallen zijn. Nadat we hem hadden geholpen met inladen, bracht Iris ons naar station Leiden voor de treinreis naar huis. Het was al donker toen de koerier onze straat inreed. We hielpen hem met uitladen, zwaaiden hem uit en reden het bureau de lift en vervolgens ons appartement in.
En nu staat het bureau in de woonkamer met de serie Geheim dagboek en de verzamelde gedichten erop, klaar om opnieuw in gebruik te worden genomen.
Zomaar een week uit het leven van Hans Warren. De week van dinsdag 18 juni 1974 tot en met maandag 24 juni 1974, precies vijftig jaar geleden. Niet helemaal willekeurig gekozen, 24 juni, Sint Jan, de dag van Johannes de Doper, en daarom eveneens een beetje de dag van Johannes Adrianus Menne Warren. Hij dacht er ieder jaar aan, ook in 1974. ‘Sint Jan. Prachtige warme zomerdag,’ noteert hij in zijn zakagenda, door hem gebruikt als een mini-dagboek. Hij meldt verder: ‘’s Middags Sint Jans-soep gemaakt van asperges uit eigen tuin (de laatste?)’. Sint Jan is traditioneel de laatste dag van het aspergeseizoen, als je nadien nog asperges steekt, kunnen de planten onvoldoende energie opdoen voor het volgende oogstjaar. Deze juni-week uit 1974 blijft geheel onbesproken in het gedrukte Geheim dagboek. Het grote dagboekcahier bevat één notitie, die van 19 juni. Maar in de agenda schrijft hij trouw. Over het weer en over de ontwikkelingen in de tuin. Op dinsdag 18 juni stuit hij op een dode merel in de netten bij de kruisbessen. In de middag gaat hij met de hond naar Kattendijke en zwemt in de Oosterschelde. Net als op donderdag 20 juni, vrijdag 21 juni en zaterdag 22 juni. In zijn dagboekcahier meldt hij op 19 juni de belastingaangiften te hebben verzorgd. Meervoud, want het gezin Warren is nog compleet. Met Helen en de drie kinderen. ‘De meisjes koken,’ lezen we in de om 17.30 uur begonnen belastingnotitie. Hij schrikt ervan dat Helen en hij in 1973 ‘ruim 60.000 [gulden] hebben verdiend, maar nog geen 20.000 belasting hebben betaald.’ Hij is, in het jaar dat hij 53 wordt, tevreden over wie hij in de spiegel ziet: het lijkt ‘of mijn gelaatstrekken wat jeugdiger en zelfs wat aangenamer worden’. Het vele ‘afrukken’ heeft daarbij misschien een rol gespeeld: ‘al meer dan een week lang dag aan dag, met veel genot, soms zelfs twéé maal’. Zomaar een week uit het leven van niet zomaar iemand. Wie anders kijkt zo in de spiegel als Hans Warren?
MARIO MOLEGRAAF
Zaterdagmiddag 29 juli was Eric de Rooij te gast bij Frits Spits in De Taalstaat. Hij vertelde over het pas verschenen Hij/hem. Een ABC van Regenboogboeken. Met verhalen over het prachtige ‘Voor een vriend die naliet mij het leven te redden’ van Hervé Guibert, het zeer relevante boek van Jaap Harten, De Getatoeëerde Lorelei en heel veel aandacht voor Geheim dagboek van Hans Warren. Allemaal regenboogclassics. Een mooi gesprek over coming-out, aids in de jaren tachtig, astrologie, Meloni en Heartstopper in Hongarije.
Hier kun je het bericht lezen op Tzum.
Hier ga je rechtstreeks naar de website van NPO voor het gesprek.
Hij/hem. Een ABC van Regenboogboeken verscheen bij Uitgeverij kleine Uil. Onder redactie van Eric de Rooij, Coen Peppelenbos, Doeke Sijens.
Met bijdragen van Oscar Behrens, Anton Brand, Ronny Boogaart, Gerard van Emmerik, Paul Hofman, Looi van Kessel, Klaas la Roi, Matthijs Looij, Nop Maas, Martijn Nicolaas, Th. van Os, Nick Tomberge en Jos Versteegen.
Mario Molegraaf heeft de langverwachte biografie van Hans Warren voltooid. Verschijningsdatum: november 2023! Wij kijken er – vanzelfsprekend – erg naar uit!
Zie voor de begeleidende tekst: https://issuu.com/uitgeverijprometheus/docs/fictie_en_non-fictie_n23?fr=sODFmYjUzMjUzNA