Maandelijks archief: april 2021

Rosmalen

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp landschappen, graven en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Deze keer: restaurant ‘Heerenbeek’ te Rosmalen (Graafse Baan 42, thans restaurant ‘Casa Don Arroyo’).

Uit Geheim Dagboek:
10 april [2001] – gisteren en vandaag 88 kg. – 13.15 – Gistermiddag om halftwee zijn we naar Brabant vertrokken. Het belangrijkste doel: de Antiekbeurs in Den Bosch, waar we van vier tot zeven hebben rondgekeken. (…)Ik was heel moe geworden en strompelde bij het gaan. Daarom koos M. voor een restaurant waar alles moeiteloos bereikbaar is: ‘Heerenbeek’ te Rosmalen. Ik heb zo goed als niets gegeten, alles was schaamteloos slecht. Ik vreesde dat M. weer in de contramine zou zijn, maar hij vond het maal ook smerig. Vooral de hoofdgerechten bleken volstrekt ongekund. De kok had mijn ‘oedangs’ niet eens warm weten te krijgen. We waren in een uurtje weer thuis. Maar we werden geflitst, wat M. altijd woedend maakt. Hij bleef maar foeteren. De hele rechtsstaat wankelt wanneer hij wordt bekeurd. (…)

Grafkrans, een nieuwe bundel van Hans Warren

Goed nieuws! In de eerste week van mei verschijnt Grafkrans, een nieuwe dichtbundel van Hans Warren. In deze bundel staan nooit eerder uitgegeven gedichten die Warren schreef na de dood van zijn moeder op 7 juni 1951. In de bundel ook een nawoord van Mario Molegraaf, met citaten uit nog niet eerder gepubliceerde aantekeningen uit Geheim dagboek.

Grafkrans is de eerste uitgave van uitgeverij Artistiek Bureau van Nick ter Wal. En is hier te bestellen.

Zie ook dit nieuwsbericht op Tzum.

Gegevens:
Hans Warren, Grafkrans
nawoord Mario Molegraaf
boekverzorging Martien Frijns, omslagillustratie Natalia Simal
32 pagina’s, gedrukt in kleur
ISBN 9789083144900
20 euro 

					

Kroonboek

Elke twee weken schrijft Eric de Rooij op Literair Nederland over de boeken die van betekenis zijn (geweest) in zijn leven. Deze week over Geheim dagboek.

“Zo arriveerde, weliswaar verlaat, op 12 augustus 1986 het boekenpakket dat mijn leven drastisch veranderde: de eerste twee delen Geheim dagboek van dichter Hans Warren (1921 -2001). Zijn dagboek bracht mij op het spoor van Maria Dermoût, Julien Green en, vooral, Konstantinos Kavafis. Maar bovenal, Geheim dagboek verbond mij voor het leven met een blozende jongen uit Zeeuws-Vlaanderen. Bij hem in Amsterdam-West stond een rijtje Geheim dagboek. ‘Jij ook?’ vroeg hij.” 

Lees de volledige column over Geheim dagboek op Literair Nederland.

Uit de nalatenschap van Hans Warren 98 ~ Mai Spijkers

Aan uitgevers geen gebrek, goede en slechte (die ondanks hun stuitende gestuntel toch eeuwig blijven zitten), saaie en kleurrijke, uitgevers die het beweren te doen voor de hoge literatuur, uitgevers die het heimelijk doen voor het lage geld. Maar er is slechts één Mai Spijkers, onverwisselbaar en onmiskenbaar en ik denk ook onmisbaar, een man die zich nooit anders voordoet dan hij is. Ik ken hem al heel lang, zomer 1978 ging hij werken voor uitgeverij Bert Bakker, zomer 1978 verscheen ik in het leven van Hans Warren, Bert Bakker-auteur. In januari 2000 nam hij afscheid van zijn uitgeverij Prometheus, grotere zaken wachtten. Er was een feest met een welkomstlied, op de melodie van ‘Tulpen uit Amsterdam’. Hans Warren en ik waren erbij, zie zijn dagboek. Mai dankte, met naar alle waarschijnlijkheid de langste brief die hij ooit heeft geschreven. Een Mai-brief bestaat gewoonlijk uit aanhef, één zin, groet. Jean Pierre Rawie heeft verteld dat Mai hem eens meldde niet bij een boekpresentatie aanwezig te kunnen zijn, hij beloofde een brief. Die ook kwam: ‘Beste Jean Pierre, ik kan helaas volgende week niet aanwezig zijn. Vriendelijk, Mai’. Punt. Rawie’s relaas is te vinden in Ja hai, met Mai, samen met stukken van Herman Brusselmans, Gerrit Komrij, Tom Lanoye en uiteraard Hans Warren. Het boek, nooit in de handel geweest, werd uitgebracht ter gelegenheid van Mai’s afscheid. Dat geen echt afscheid was. Ongeveer voor hij het boek uit had, was hij weer terug. Als uitgever, of eigenlijk gewoon als de enige echte Mai Spijkers.

MARIO MOLEGRAAF