Maandelijks archief: september 2011

Tentoonstelling Adrie (‘Willem’) Duvekot in Ellewoutsdijk

Vanaf begin september is in ’t Kerkje van Ellesdiek (Ellewoutsdijk) een tentoonstelling ingericht over het werk van Adrie Duvekot (overleden in 2004), bij lezers van Geheim dagboek bekend als ‘Willem’. In oktober zijn er nog open middagen op zaterdag 15 en 29 oktober en zondag 2 en 30 oktober, steeds van 13.30 tot 16.00 uur. Er zijn natuurlijk ook tekeningen te bewonderen (en te koop) van het geboortehuis van Warren, op de dijk bij Borssele, dat later het huis van Duvekot werd.

Postume verhalenbundel Bernard Sijtsma

In 2009 schreven wij in De Parelduiker een stuk over Bernard Sijtsma, gevolgd door het niet eerder gepubliceerde verhaal over zijn eerste bezoek aan Gerard Reve. Het was het begin van enige hernieuwde belangstelling voor Sijtsma, die nu heeft geresulteerd in Aber gnädige Frau, een postume bundeling van grotendeels niet eerder gepubliceerde verhalen. Uitgegeven door Uitgeverij Elletra en daar ook te bestellen.

Warren-wandeling in Trouw

In Trouw van vorige week zaterdag 17 september schreef Monica Wesseling, onder de titel ‘Poëtisch in nuchter Zeeland’, een lang stuk over de Hans Warren Wandeling uit het boekje ‘Sporen in de Zak’ (waarover wij eerder uitgebreid berichtten). Het is een mooi stuk, maar wij kunnen het niet nalaten hier nog eens te wijzen op onze eigen veel uitgebreidere Warren-wandelingen verzameld in Hart van mijn land, ik ben terug (Bas Lubberhuizen 2007), momenteel te koop voor slechts 6 Euro.

Wachten op het veer

Martin van der Kamp uit Heerenveen fotografeerde deze zomer in Hoedekenskerke (gemeente Borsele) het voormalige wachtlokaal van de veerboot naar Terneuzen. ‘Hiervandaan vertrokken Warren en Sibylle in juli 1944 voor hún weekje vakantie.’

Nieuwe roman van Gerard van Emmerik

Naast Tom Lanoye en Jos Versteegen heeft ook schrijver Gerard van Emmerik zich tijdens zijn studie verdiept in het werk van Hans Warren. Voor zijn MO-Nederlands schreef hij een uitgebreide paper over Warren en zijn dagboeken. De dagboeken hebben Van Emmerik altijd weten te boeien, van de Parijse jaren tot aan het einde in 2001.

Op zijn beurt werd Warren gegrepen door de verhalenbundels van Van Emmerik. In een recensie van Van Emmeriks tweede verhalenbundel De stem van de meester (1995) schrijft Warren: Van Emmeriks verhalen hebben juist iets geheimzinnigs. Het wordt aan de lezer overgelaten de suggestieve flarden en terloopse details aan elkaar te knopen.

Deze week verschijnt Van Emmeriks lang verwachte roman De Kippenjongen. Een roman waar ‘het draait om verlangen, jaloezie en uiteindelijk om liefde’. Een roman om naar uit te kijken.

De flaptekst:

Kippenboer Lucas, een kinderlijke geest in een sterk lichaam, leeft samen met de veel jongere Noor in een isolement op hun Veluwse boerderij. Hij heeft zijn kippen, zij haar correspondentievriendinnen en haar dromen. En ze hebben elkaar. Als er na twintig jaar onverwacht een baby komt, is het gedaan met hun liefde. Er is iets mis met het kind. En meer nog: met de ouders. Een wanhoopsdaad van Lucas drijft het kind definitief in de armen van Noor.