Categoriearchief: Algemeen

Fries Museum

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp landschappen, graven en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Deze keer: de voormalige gebouwen van het Fries Museum, destijds gevestigd in twee tegenover elkaar liggende rijksmonumenten aan de Turfmarkt (Kanselarij) en Koningsstraat (Eysingahuis) te Leeuwarden (Het museum is in 2013 verhuisd naar nieuwbouw aan het Wilhelminaplein).

Uit Geheim Dagboek:

19 juni [1991] – 13.15 – (…) Gisteren zijn we naar Friesland geweest. We vertrokken omstreeks kwart over zes ’s morgens en waren exact te middernacht terug. (…)

We gingen eerst naar het Fries Museum, waar de aardige tentoonstelling Beestenspul was te zien. Beeldjes van Romeinse goden omringd door de dieren die bij hen horen, vaak in deze contreien gevonden. Het was een eerbetoon aan mevrouw A.N. Zadoks-Josephus Jitta ter gelegenheid van haar 80ste verjaardag. Ook verder bleek de archeologische afdeling interessant, veel vondsten uit terpen. Zalen met Fries zilver. Een paar boeiende schilderijen, zoals Saskia van Rembrandt uit 1633, het prachtige zelfportret van Wybrand de Geest. (…)

5 aug. [1998] – 16 u. – Ons eerste doel gisteren was het Fries Museum in Leeuwarden, het was helemaal verbouwd sinds we het jaren geleden bezochten. De Mata Harizaal, een van de onderdelen waarvoor we waren gekomen, stelde teleur. (…) We bekeken ook de andere afdelingen van het museum. De interessante archeologie (met onder andere de Romeinse bronsjes uit de terpen), de stijlkamers uit Hindelopen (lelijker en benauwenders interieurs zijn niet denkbaar), de schilderijen. (…)

Vlissingen

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp landschappen, graven en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Deze keer: Vlissingen, middernacht.

Screenshot

Uit: Eiland in de stroom (1951), Walcherse verzen.

VLISSINGEN, MIDDERNACHT 

In de gewassen nacht

de grootse flonkerkronen der zeesteden –

prikkelend briljanten salamander

glijdt de ferry nader

over een koningsblauw tapijt van golfgeruis.

Zeevogels fluiten

wolken en regen los

het wier deint zuigend

langs de schoeiing.

Als knappende schelpen fris

carilloneert met uurbellen twaalf

de toren, zilt.

Biggekerke

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp landschappen, graven en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Deze keer: Antoinette Hendrika Nijhoff – Wind (9 juni 1897 – 22 mei 1971), begraven op de Algemene Begraafplaats, Zoutelandseweg 20, Biggekerke.

Uit Geheim Dagboek: 

30 juli [1979] – 17 uur – (…) We bezochten eerst het begraafplaatsje in Biggekerke omdat ik graag het monument wilde zien dat Marlow Moss voor A.H. Nijhoff maakte. Dat viel me tegen. Die lemniscaat is te nietig en te laag neergezet, het lijkt haast of iemand een reepje wit plastic achtergelaten heeft in een vormeloos hoopje. Het marmer is al aangetast door het weer, ik probeerde het schoon te maken met een vegertje, maar de vlekken waren ingevreten. Ik had iets indrukwekkends verwacht, het bleek een zielig gevalletje. (…)

De schrijftafel van Hans Warren

Hoe de schrijftafel van Hans Warren bij ons terechtkwam, een reportage op weblog Tzum

‘Zouden jullie de schrijftafel van Hans Warren willen hebben?’
Deze onverwachte vraag kregen we bij de borrel na afloop van de uitzending met Theodor Holman in de OBA op 13 november jl.. Daarin had Mario Molegraaf gesproken over zijn biografie Opperhuidmens; acteur Wim van der Grijn las gedichten voor en Franca Treur en Eric vertelden over de betekenis van Warrens Geheim dagboek in hun leven.
Of we er wel plek voor hadden? Zijzelf niet meer.
Iris, de ex-vrouw van Mario, appte ons de maten en een foto: lengte 1.22, diepte 57, hoogte 75. Al waren de maten het dubbele geweest, het maakte ons niet uit. Een klassiek Engels bureau op wieltjes, met vijf diepe laden, een blad met leren inleg. Waarschijnlijk, zo vertelde Mario ons, rond 1980 aangeschaft. Ook de stoel mocht mee. Allemaal als dank voor ons Warren-onderzoek en de Hans Warrenwebsite die we nu ruim 23 jaar beheren.

Binnen een week regelden we een koerier. Op vrijdag 22 november reisden we vanaf station Amsterdam-Zuid naar Wassenaar, met iets lekkers en een cadeautje. Harde wind, veel regen, geen gelukkige omstandigheden voor een verhuizing. Iris haalde ons op vanaf het station. Bij thuiskomst, ze woont sinds een kleine maand in een mooi nieuwbouwappartement, aten we slagroomgebak. In afwachting van de koerier verpakten we de meubelstukken alvast in bubbeltjesplastic.

De koerier bleek een Arabische jongen met een Griekse naam. Donkere ogen, lange wimpers. Volgens Iris zou Warren meteen voor hem gevallen zijn. Nadat we hem hadden geholpen met inladen, bracht Iris ons naar station Leiden voor de treinreis naar huis. Het was al donker toen de koerier onze straat inreed. We hielpen hem met uitladen, zwaaiden hem uit en reden het bureau de lift en vervolgens ons appartement in.
En nu staat het bureau in de woonkamer met de serie Geheim dagboek en de verzamelde gedichten erop, klaar om opnieuw in gebruik te worden genomen.

Opperhuidmens is verschenen!

We zijn lang in spanning gebleven, maar gisteren werd de biografie uitgeleverd aan de boekhandel. Vanochtend hebben we ons exemplaar gekocht bij de Amsterdamse boekhandel (helaas, geen Warren-lezer, gaf hij toe). Daarna met koffie bij The Coffee District een eerste begin gemaakt.

Meer zien of lezen?

Zie: https://www.omroepzeeland.nl/nieuws/16844006/je-moet-genadeloos-eerlijk-zijn

En: Dichter Hans Warren was homo in een tijd waarin dat niet kon. ‘Na de oorlog ging het met de seks crescendo’ | Trouw

Woensdag 25 september is de presentatie van de biografie in de ZB Bibliotheek van Zeeland in Middelburg (vanaf 16:30).

Ook aangekondigd op de Facebookpagina van Theodor Holman: Woensdag 13 november een avond in de OBA over Hans Warren met o.a. Mario Molegraaf.