Het is al een paar maanden geleden, maar ook De Groene Amsterdammer heeft het laatste Geheim dagboek gerecenseerd. Op 27 juni verscheen in De Groene ‘De lekkages worden groter’ door Marja Pruis. Nog steeds leest ze Warrens dagboeken met ‘open mond’.

Is het dagboek van Jan Wolkers één bronstige lofzang op het leven, bij Hans Warren is iedere druppel sperma er een en is het vergeefse aftakeling troef. (…) Het is ongetwijfeld een kwestie van temperament of mentaliteit, maar van de niet-aflatende levenslust van Wolkers word je moeier (en gaperiger).

Hoezeer ook opnieuw uit dit 20e deel blijkt dat er geschaafd en gesnoeid wordt in de dagboeken voordat ze richting uitgever gaan, de suggestie dat hier iemand aan het woord is die niets (meer) op te houden heeft, die ons een, ja toch, eerlijk inkijkje biedt in zijn zieleleven blijft uitermate sterk. Misschien moet je 75 worden om het echec van je leven als volgt onder ogen te durven zien: ‘Ik ben niets en ik kan niets, ik heb alleen een facade opgetrokken.’