In het deze week verschenen Een andere Boudewijn Büch wijdt Harry G.M. Prick een korte passage aan Hans Warren. Prick schrijft over het verjaardagsfeestvan Gerrit Komrij in 1983 het volgende:

Achteraf bleek ik ook nog de pech te hebben die middag, zij het gelukkig nietveel langer dan een uur, met Hans Warren in gesprek te raken. In zijn, in de loop van 2000verschenen, Geheim dagboek 1982-1983, p.96, bleek hij daarin te hebben vastgelegd: ‘Toen we [Warren en diens compaan Mario Molegraaf – HP] aankwamen, was Harry Prick al aardigdronken: een onderhoudend causeur en goed imitator van Johan Polak.’ Nu wilde het geval datik niet meer dan twee glazen wijn had gedronken, precies genoeg om te kunnen overkomen als een onderhoudendcauseur. De toestand van dronkenschap laat zich moeilijk combineren met het voeren vaneen onderhoudende conversatie! Vanaf zekere datum in 2000 ben ik dan ook die ‘geheim dagboeken’van Hans Warren gaan wantrouwen als, in een aantal aantoonbare gevallen, ontvloeid aan de penvan een jokkebrok à la Boudewijn Büch.

Prick trekt hier een nogal vergaande conclusie, zonder de ‘aantoonbare gevallen’ toe te lichten. De kwestie zelf beteft niet meer dan een verschil van mening over het gebruik van het woord dronken.Wellicht zijn Pricks opmerkingen ingegevendoor jaloezie. Immers, zijn eigen vriendschap met Büch was al bekoeld terwijl deze in die tijdtoenadering zocht tot een andere oudere ‘mentor’, Warren. Pricks lange tenen reiken 25 jaar na dato nog behoorlijk ver.

De toelichting op de site van Park & Poëzie bevat nog een paar interessante mededelingen: Geheim Dagboek 1987-1990wordt aangekondigd voor “dit najaar”. En dat geldt ook voor een nieuwe editie van de Spiegel van de Nederlandsedichtkunst (de rechten op de oorspronkelijke titel, Spiegel van de Nederlandse poëzie, blijvenblijkbaar toch bij Meulenhoff). Ten slotte verschijnt dit najaar van Molegraafs hand ook nogeen boek over Nederlandse poëzie, getiteld Je ongezond verstand gebruiken.

Op 19 juni vindt in Middelburg de manifestatie Park & Poëzie plaats.De website van het evenement kondigt aan: “U bent welkom in diverse Middelburgse tuinen waar poëzie op een gastvrije manier wordt geëxposeerd.” Mario Molegraaf zal er gedichten voorlezen van Warren.

In Desmet Live op radio 747 spreekt Theodor Holman morgen vanaf 15.00 uur met Mario Molegraaf over Plato. Na de dood van Warren is Molegraaf alleen verdergegaan met het vertalen van het verzameld werk van Plato, dat in totaal uit 17 delenzal bestaan. Onlangs verscheen als deel 13: Kratylos en Parmenides.

Door Rutger VahlOp 15 maart overleed Loe de Jong. In het tot nu toe gepubliceerde Geheim Dagboek heeft Hans Warren twee keer contact met de historicus. De eerste keer is in 1964 als Warren bij het Rijksinstituut voor Oorlogsdocu-mentatie (waarvan De Jong directeur is) informatie opvraagt over een zekere dr. W. Enzinck. De tweede dagboeknotitie over Loe de Jong is belangrijker, omdat de passage over het oorlogsverleden van Warrens vader gaat.Pieter Warren zou tijdens de oorlog pro-Duits zijn geweest. Kort na de bevrijding wordt hij gearresteerd en zit enkele jaren geïnterneerd. In april 1987 ontvangt Hans Warren een brief van Loe de Jong, die een ander licht werpt op het oorlogsverleden van zijn vader. De historicus heeft ontdekt dat Warrens sr in de oorlog een kort briefje heeft geschreven aan J.A. Dekker, de gemachtigde van NSB-leider Mussert in Zeeland. Pieter Warren, waterbouw-kundig ingenieur, beklaagt zich bij Dekker over de burgemeester die hem niet meer betrekt in het werk waardoor hij brodeloos dreigt te worden. Wanneer de brief in 1945 opduikt, wordt deze opgevat als bewijs voor de collaboratie van Pieter Warren. In zijn memoires is Dekker hierover verontwaardigd. Warren was geen lid van de NSB. Bovendien: ‘De voorzitter van het tribunaal had meer hulp van mij genoten (…) dan de door hem te berechten Warren!’De opgerakelde geschiedenis leidt tot heftige emoties bij Hans Warren. Na al die jaren ziet hij zijn vader gerehabiliteerd. Hij schrijft De Jong direct een dankbrief en noemt zijn vader ‘een door en door goed mens die nooit iemand kwaad heeft berokkend, die integendeel door zijn voorspraak mensen van tewerkstelling in Duitsland heeft kunnen vrijwaren.’ Zijn enige fout was dat hij soms domme dingen deed, ‘als zo’n brief schrijven aan Dekker’. Het is na te lezen in Geheim Dagboek 1984-1987. Uit de passage blijkt en passant dat Loe de Jong een grote bewonderaar is van Warrens dagboekenserie. De Zeeuwse dichter/schrijver toont op zijn beurt bewondering voor het levenswerk van De Jong. De wegen van Warren en De Jong zullen elkaar opnieuw kruisen in 1990. In dat jaar stelt schrijver Adriaan Venema dat Warren zijn Geheim Dagboek moet hebben vervalst. Warren schrijft over de gaskamers in 1943 en volgens Venema wist in Nederland toen nog niemand van de vernietigingskampen. Uiteindelijk spreekt ook het RIOD van Loe de Jong zich uit over de zaak. In 1943, zo stelt het instituut, was het bestaan van gaskamers wel degelijk bekend. De beschuldiging van Venema aan het adres van Warren mist elke grond. Naderhand zal Warren meerdere malen verklaren dat de affaire-Venema hem diep heeft geraakt. Hoe diep moet blijken uit de nog te publiceren delen van Geheim Dagboek.