Over de aangekondigde verfilming van Steen der Hulp door Bavo Defurne is het nieuws minder rooskleurig. In een recent interview geeft de filmmaker het volgende antwoord op de vraag hoe ver het staat met zijn eerste lange speelfilm.

BD:Er is nog geen releasedatum omdat er nog steeds niet genoeg geld is om te gaan draaien. De producenten tellen momenteel het geld. Er is al een hele smak geld binnen, maar net niet genoeg om de ‘gap’ tussen wat je wil en wat je hebt te dichten. Ik blijf realistisch in dat soort zaken. Ik weet wat voor film ik wil. Als de film er komt, dan zal hij gemaakt zijn hoe ik het wil. Want dat is tenslotte wat de kijker verwacht. Misschien zal de financiering van een ander project van me eerder rond zijn, en debuteer ik wel met die film.

In mei 2006 verschijnt bij Terrace Books (The University of Wisconsin Press) de Engelse vertaling van Steen der Hulp, getiteld Secretly Inside. Het boek is vertaald door S.J. Leinbach en wordt ingeleid door Jolanda Vanderwal-Taylor. Volgens de uitgever is het “A powerful novel by one of Holland’s best-known writers”. De website van de uitgeverij meldt verder nog over Hans Warren:

Hans Warren was a prominent Dutch writer best known for his published diaries, which he kept from 1939 until he died in 2001. In addition to these revered memoirs of modern life, he was a poet, translator of Greek literature, and a novelist.

Vandaag kunnen we alvast het omslag van het boek laten zien.

Vorige week werd onze pagina met de mooiste gedichten van Hans Warren voor de 10.000ste keer aangeklikt. Onze tellingen beginnen op 19 oktober 2004, de dag voordat onze verkiezing van het mooiste gedicht van Warren van start ging. De meeste mensen komen op de site terecht door met Google te zoeken op “gedicht”, vooral in combinatie met zoekwoorden als “roos”, “Jericho”, “Zeeland” en de maanden van het jaar. Meer dan een kwart van de bezoekers (27,5 %) komt uit België. Ter vergelijking: op de overige pagina’s van onze site is het Belgische aandeel onder de bezoekers ca 14%.

Op uitnodiging van het Boudewijn Büch Genootschap Büchmania verzorgden wij gisteren, op de 4e Internationale Boudewijn Büch Dag, een lezing over de vriendschap tussen Boudewijn Büch en Hans Warren. Na afloop van de lezing ontvingen we uit handen van Henk Spraakman, de voorzitter van het genootschap, de eerste twee exemplaren van het boekje Duiven op Bouvet: over Boudewijn Büch en Hans Warren, dat een uitgebreide versie van onze lezing bevat.

Boudewijn Büch en Hans Warren deelden hun liefde voor de natuur en, in de literatuur, voor het autobiografische. Ze promootten elkaars werk, waarin die twee elementen niet zelden samenkwamen, enthousiast en onbeschaamd via alle media die ze tot hun beschikking haddden. In Duiven op Bouvet geven wij een gedetailleerd overzicht van het ontstaan en de ontwikkeling van deze schrijversvriendschap.

Welke rol speelden de duiven op het eiland Bouvet in hun vriendschap? Wat vond Warren écht van het werk van Búch? Zag Büch een vader in Warren? Woonde Büch jarenlang bij Warren in huis?

Duiven op Bouvet bevat onder andere fragmenten uit hun nooit eerder gepubliceerde correspondentie.

Het boekje is te bestellen bij: Boudewijn Büch Genootschap Büchmania, E-mail: henkspraakman@wanadoo.nl (Prijs 10 Euro, exclusief verzendkosten)

Ons boekje is afgelopen zaterdag besproken in de PZC. Lees hier het artikel van Rolf Bosboom.

Lo van Driel begon vorige week zijn column Eigenlijk in de Provinciale Zeeuwse Courant met de mededeling dat hij eigenlijk de dagboeken van Warren voor gezien had gehouden. “De reeks smaakte op zeker moment niet naar meer”. Op verzoek van de dichter Laurens Geerse echter, zet Van Driel zich aan een vergelijking van het laatste Geheim dagboek met Warrens dagboekaantekeningen die eerder werden gepubliceerd in het boekje De Oost (Den Boer/De Ruiter Uitgevers, Middelburg, 2001). De mogelijkheid om twee versies van dezelfde dagboekaantekeningen met elkaar te vergelijken, vindt Van Driel interessant genoeg om zich toch nog eens met Warrens dagboek bezig te houden.

Van Driel constateert interessante verschillen tussen de fragmenten in De Oost en de versie van dezelfde dagboekaantekeningen in Geheim dagboek 1987-1990. Uit de vergelijking blijkt dat Warrens dagboek zorgvuldig wordt geredigeerd – vroeger door Warren zelf, nu door Mario Molegraaf. Van Driel betreurt dit aangezien nu niet de ontwikkeling van de schrijver Warren te volgen is: “De dagboeken geven niet wat de schrijver schreef, maar wat hij op het moment van publiceren kwijt wilde in de stijl van de volgroeide stilist”. Zeker nu het redigeren niet langer door Warren zelf gebeurt, maar door Molegraaf, heeft Van Driel behoefte aan uitleg en verantwoording. Ook zet hij vraagtekens bij een aantal passages uit het nieuwe dagboekdeel. Zo was de aantekening van 26 oktober 1989 in De Oost nog gedateerd op 27 oktober. Verder wijst hij op een passage die middenin een zin eindigt en op Garcia Lorca, die “met een halve zin komt binnenvallen”.

In een reactie aan de PZC, en aan de Hans Warren Homepage, meldt Molegraaf dat Van Driel de betreffende passages in het nieuwste Geheim dagboek niet zorgvuldig gelezen
heeft. Molegraaf schrijft:

U [Van Driel] zegt: ‘het stuk over 7 juni 1989 eindigt midden in een zin’ . Dat klopt! Maar meteen in de volgende aantekening (p.265) schrijft H.W.:Ik herinner me niet waarom ik mijn vorige notitie zo abrupt moest afbreken.

Dan heeft u het over 1 september 1989 (dat is p.296): Garcia Lorca komt met een halve zin binnenvallen, beweert u. Nee hoor, na een witregel begint een nieuw stuk en volgt een héle bladzij over de dichter.

Verder vindt u blijkbaar dat ik niet het oorspronkelijke dagboek moet volgen, maar de teksten uit De Oost. Maar de datering 27 oktober 1989 daarin is een simpele drukfout. Met enig combineren had u best kunnen achterhalen dat het uitstapje heeft plaats gevonden op 25 oktober, een woensdag, alleen dan laten de Brusselse openingstijden zo’n expeditie toe.

Ook Hans Warren zelf schreef over het redigeren van dagboeken. Graag verwijzen wij naar Het dagboek als kunstvorm dat in 1987 verscheen.