Zacht Lawijd over relatie Bert Bakker-Hans Warren

Het driemaandelijks literair-historisch tijdschrift Zacht Lawijd wijdde zijn eerste nummer van deze jaargang geheel aan uitgever Bert Bakker (1912-1969).

Onder de titel “De uitgever bij wie ik het liefste mijn werk zie verschijnen” leveren Eveline Broekhuizen en Annemiek Recourt een bijdrage over de relatie van Bert Bakker met Hans Warren. De titel van het stuk is een citaat uit de allereerste brief die Warren aan de uitgever schreef. Na een aantal meningsverschillen met Ad den Besten van de Windroos-reeks – onder andere over het manuscript van Een vriend voor de schemering – probeert Warren zijn geluk elders. Dat leidt in eerste instantie slechts tot een paar gedichten in Maatstaf, maar er ontstaat dan al wel een vriendschapsband tussen Warren en Bakker. Deze vraagt Warren om het werk van Markies de Sade in het Nederlands te vertalen – een groot commercieel succes. In 1969 is Tussen hybris en vergaan de eerste dichtbundel van Warren die bij Bert Bakker verschijnt, maar de uitgever zelf is dan net overleden. De samenwerking wordt door Bert Bakker junior voortgezet, waardoor uiteindelijk ook het Geheim dagboek bij deze uitgeverij zal verschijnen. Nieuwe gegevens bevat het artikel niet, wel enkele slordigheidjes. Zo verscheen het eerste dagboek in 1981 (en niet in 1982) en is het Mario Molegraaf (niet Molengraaf). De auteurs reppen over een bloemlezing die Warren in 1959 voor Bert Bakker samenstelt, maar ze melden niet dat dit een bloemlezing is uit het werk van Boutens.

Mijn hart wou nergens tieren

Link: Zacht Lawijd