Jaarlijks archief: 2009

Warren in Playboy

Geen grapje: in de laatste Playboy bespreekt Herman Brusselmans, naast zijn eigen nieuwe boek en dat van Tom Lanoye, het laatste Geheim dagboek. “Een van de beste boeken van een homosexueel [sic] die ik in jaren heb gelezen”. Het dagboek doet Brusselmans “schateren, huilen, goedkeurend knikken of kippenvel krijgen van pure bewondering”.

Mai Spijkers: Alles is er nog

In een interview met Het Parool reageert Mai Spijkers, directeur van uitgeverij Prometheus, vandaag op de brief die Bert Bakker eerder dit jaar aan de PZC schreef. Daarin beschuldigde Bakker hem ervan het archief van uitgeverij Bert Bakker te hebben vernietigd, inclusief de complete correspondentie met Hans Warren. Spijkers noemt de brief onredelijk en voortkomend uit oude wrok: toen Meulenhoff besloot om uitgeverij Bert Bakker te laten leiden door Spijkers, stelde Bert Bakker voor om dat samen te doen. Spijkers had daar geen zin in en “die weigering neem hij me nu kwalijk.” Bovendien: “Ik heb het archief ook niet vernietigd, het ligt opgeslagen. Alles is er nog.”

In het spoor van Warren: Isabelle Rivière

Meer post: Janus Raaijmakers uit Arnhem stuurde ons een verslag van zijn zoektocht naar sporen van Isabelle Rivière, de zus van Warrens favoriet Alain-Fournier (Le grand Meaulnes). De foto’s laten zien dat zijn zoektocht succesvol was.

Regelmatig bezoek ik jullie site omdat ik sinds 1984 (25 jaar nu !) trouw lezer van Warrens dagboeken was en ben. Op 7 juli 1984 beëindigde ik lezing van deel 1 op het eiland Hvar (Vrboska) in de Adriatische zee voor de Kroatische kust. Sindsdien heb
ik alles van hem gelezen en ik ben nu met het laatste deel bezig.

In deel 2 komt Isabelle Rivière, de zus van Alain-Fournier, voor en in deel 3 gaat Warren bij haar op bezoek (…). Ik vond het prachtige pagina’s en nadat wij in 2008 met onze (eerste Edesche mannen-) leesclub een Tour de France littéraire hadden gemaakt en op bezoek waren geweest in het schooltje in Epineuil-le-fleuriel bij Montluçon, wilde ik kijken of ik nog sporen van Isabelle kon vinden in Dourgne. (…) Toevallig was ik in september bij familie in Aiguefonde, vlak bij Aussillon en van daar naar Dourgne was niet ver. Met de hulp van een oudere dame die een kledingzaak dreef in Dourgne, ben ik uit gekomen op het huis waar Isabelle tot aan haar dood in 1971 heeft gewoond en waar Hans Warren dus op bezoek is geweest. Ik had mijn doel bereikt!

Het huis was niet te bezichtigen maar ik ontmoette wel de huidige eigenares die het in de jaren 70 van de erfgenamen gekocht heeft. Ik voeg 2 foto’s bij van huis en plaquette. Ik ben in Middelburg geweest en heb daar genoten van de twee tentoonstellingen, aan Hans
Warren gewijd. Ik blijf jullie site volgen.

Janus Raaijmakers


Waar blijven de stukken over Geheim dagboek?

Van Kees van Dijk ontvingen wij de volgende hartekreet die we met zijn toestemming, en onze instemming, integraal weergeven:

Nu het laatste deel van Geheim Dagboek is verschenen kijk ik uit naar
slotbeschouwingen en besprekingen van dit laatste deel. Immers, alle
voorgaande delen zijn in landelijke kranten gewaardeerd met relativerende
maar in de grond toch behoorlijk lovende besprekingen, en volkomen terecht:
het schrijven van Warren en de drive, de ambitie en de redactie van
Molegraaf hebben iets bijzonders opgeleverd in de (Nederlandse) letteren; of
laten we gewoon zeggen: Letteren; skip Nederlandse.

We zijn inmiddels toch zekere tijd voorbij de publicatiedatum. De
tentoonstelling in de Zeeuwse bibliotheek is reeds voorbij, Huis aan Schelde
is uitverkocht, maar … voor zover mijn waarneming reikt géén
slotbeschouwing over het completeren van dit monument van Nederlandse
letterkunde in enig landelijk blad! Zijn de recensenten van Volkskrant,
Parool en NRC nog druk bezig met het herlezen van de tweeëntwintig delen
alvorens in een eindejaarsbijlage flink uit te pakken met een evaluatie van
het geheel, of wordt het Geheim Dagboek vanaf nu doodgezwegen? Mag het niet
meer van belang zijn?

Dat zou heel vreemd zijn, want Warrens GD is binnen het Nederlands
taalgebied einzigartig, en wereldwijd toch ook uitzonderlijk qua systematiek
en volharding, een leven lang. Dat is sowieso iets bijzonders. En dan geen
enkel essay over het geheel; ik kan me dat niet voorstellen!

Wat is jullie indruk? Komen er overwogen stukken aan of wil men hem vanaf nu
verzwijgen en afdoen als een provinciale held?

Enige weken geleden liep ik over het Pykesweegje op zoek naar nummer 1, kon
dat ook wel min of meer terugvinden. Maar zag ook de nieuwbouw van een
Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt op een steenworp van de geheiligde plek. En
natuurlijk de modelwoning bij de buren. Wat een snelle verdwijning van een
domicilie & leefwereld.

Kees van Dijk

Wat vindt u? Mail ons