In het oktobernummer van het blad Infora stond een interview met één van de webmasters van de Hans Warren Homepage. Dit nummer is nu ook on-line te lezen als pdf of als html. Het interview gaat voornamelijk over De drie prinsen van Serendip, maar ook noemt hij Hans Warren als inspiratiebron.
Kleine recensie voor De vriend
In het weekblad Elsevier van deze week wordt Een vriend voor de schemering kort besproken.De recensent vindt het boek onvolmaakt, maar ziet in bijvoorbeeld de zwemscène wel het vakmanschap van de latere schrijver Hans Warren.
Steen der hulp wordt Stono di Helpo
Warrens novelle uit 1975, Steen der hulp, blijft actueel. Deze zomer starten naar alle waarschijnlijkheid de opnamesvoor de verfilming, dit jaar verschijnt in Amerika een Engelse vertaling, en reeds nu is Steen der Hulp vertaald in het Ido.Uitgever en vertaler is Hans Stuifbergen. Over Stono di helpo vertelde hij ons:”Ik heb Stono di Helpo zelf vertaald en uitgegeven, omdat ik het altijd een erg goed boekje heb gevonden. Hetverhaal en vooral de klaarheid en eenvoud van stijl, wat je als het ware inhet verhaal trekt, is zeer goed. De scène dat Ed in het weiland ligt metCamiel en dagdroomt, is erg mooi beschreven. Alles wat er in het verhaalgebeurt is mooi geschreven en spannend bovendien. Je voelt constant eenonbestemde dreiging.” Het omslag van Stono di Helpo is ontworpen door Sander Vermeulen.Het boek is verkrijgbaar via het volgende e-mailadres: ido.info@chello.nl.Ook is het boek via de boekhandel te bestellen, middelshet ISBN-nummer 90 80 2423 73.
Nu al tweede druk voor Vriend voor de schemering
Een vriend voor de schemering verkoopt goed.Deze week staat het boek op nummer 10 in de Libris boeken top 10. Een week na verschijnen is de tweede druk al besteld.In Het Parool werd gisteren niet Warrens Vriend maar Molegraafs Wekkertje van 23:34besproken, door Arie Storm. Storm houdt niet van dagboeken, hij vindt Molegraafs essays over de gedichtenvan Warren ‘verreweg het interessantst’, ‘het zijn goedgeschreven stukken’. De stijl van Molegraaflaveert volgens Storm tussen rake observaties en clichématig taalgebruik. Storm besluit: ‘Ik zouzeggen: voor wie er tegen kan’.
Max Pam in HP/De Tijd: ‘een mooie poging’
In HP/De Tijd van deze week bespreekt Max Pam Een vriend voor de schemering.Pam stelt dat het geen toeval kan zijn dat Warrens werkelijke romandebuut pas nazijn dood verschijnt: Warren was geen ‘verzinner’ maar een dagboekschrijver. Wat in deze romanstaat, staat in zekere zin ook in de dagboeken, en daarin staat het beter. Toch heeft Pam het boek ‘geboeid’ gelezen en heeft hij na dit werk geen bezwaar tegen meer postuum werkvan Warren. Het verhaal is misschien sentimenteel, maar Warrens stijl houdt het boek overeind. Bovendien bevat het boek, aldus Pam, ‘een paar zeer ontroerende passages’, al gaat de verdrinkingsscène’over the top’. Het grootste deel van Pams stuk is gewijd aan het fenomeen van postume publicatiesen de rol van de erfgenaam. Hij besluit aldus:
(…) de lezer moet wel beseffen dat Warren in zijn tachtigjarige bestaan genoeg tijd heeftgehad om te publiceren wat hij wilde. Dat zijn toegewijde erfgenaam Mario Molegraaf dattachtigjarige leven wil verlengen, is begrijpelijk, maar er zal een moment aanbrekendat je denkt: zo is het wel genoeg. De dode is dood, hij moet het nu verder op eigen kracht doen.